اجزایی که برای اتصال بخش های لوله بکار میروند اتصالات لوله استیل است که با سایر محصولات کنترل سیال مانند شیرها و پمپ ها برای ایجاد خطوط لوله استفاده می شوند.
مفهوم رایج اصطلاح اتصالات با اتصالاتی است که برای لوله های فلزی و پلاستیکی که مایعات را حمل می کنند استفاده می شود.
همچنین اشکال دیگری از اتصالات لوله وجود دارد که می‌توان از آنها برای اتصال لوله‌ها برای نرده‌ها و سایر عناصر معماری استفاده کرد، که در آن ارائه یک اتصال ضد نشتی الزامی نیست.
اتصالات لوله ممکن است به صورت جوش یا رزوه، به صورت مکانیکی به هم وصل شوند یا از نظر شیمیایی به یکدیگر متصل شوند تا متداول ترین مکانیسم ها بسته به جنس لوله ذکر شود.
برخی از ناهماهنگی در اصطلاحات پیرامون اصطلاحات لوله، لوله و لوله وجود دارد. بنابراین گاهی اوقات اصطلاح اتصالات لوله در زمینه لوله و همچنین لوله ذکر می شود.
در حالی که شکل اتصالات لوله شبیه به اتصالات لوله است، اتصالات لوله به ندرت با روش هایی مانند لحیم کاری به یکدیگر متصل می شوند. برخی از روش‌ها مانند استفاده از اتصالات فشاری با یکدیگر همپوشانی دارند، اما در مواردی که برای اتصال لوله‌ها یا لوله‌ها معمول است، استفاده از آنها در اتصالات لوله نادرتر است.
این کافی است که بگوییم در حالی که تمایزات کلی وجود دارد، استفاده رایج از اصطلاحات می تواند از عرضه کننده به عرضه کننده متفاوت باشد، اگرچه آنها موارد مشابهی را نشان می دهند.
در این مقاله، تمرکز بر روی بحث اتصالات معمولی و روش‌های اتصال مرتبط با لوله و لوله‌های صلب، با ارائه محدود اتصالات مرتبط با لوله‌ها، لوله‌ها یا شیلنگ‌های انعطاف‌پذیر خواهد بود.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد انواع لوله، با راهنمای مرتبط ما در مورد لوله و لوله کشی مشورت کنید.
طرح‌های هابلس متکی به جفت‌کننده‌های الاستومری هستند که به قطرهای بیرونی لوله یا اتصالات توسط گیره‌ها محکم می‌شوند، معمولاً یک گیره نواری فولادی ضد زنگ که مواد الاستومری را فشرده می‌کند و یک مهر و موم تشکیل می‌دهد.
این طرح‌های بدون توپی یا بدون توپی گاهی اوقات به عنوان کوپلینگ لوله لاستیکی یا کوپلینگ لوله‌کشی لاستیکی نامیده می‌شوند و مخصوصاً برای انتقال از یک ماده به ماده دیگر.
برای مثال از مس به چدن – محبوب هستند. اتصالات زنگوله ای، یا گاهی اوقات، هاب و میخک، امروزه عمدتاً با واشرهای الاستومری متصل می شوند که در داخل زنگ قرار می گیرند و محل قرار دادن انتهای لوله یا اتصالات ساده را در خود جای می دهند.
سیستم های قدیمی قبل از دهه 1950 با استفاده از ترکیبی از سرب مذاب و مواد الیافی مانند بلوط درزبندی می شدند.
لوله های چدنی گاهی اوقات با فلنج های پیچ و مهره ای یا در برخی موارد اتصالات فشاری مکانیکی به هم متصل می شوند.
اتصالات فلنجی مورد استفاده در کاربردهای زیرزمینی می توانند لوله را در معرض تنش نشست قرار دهند مگر اینکه لوله به اندازه کافی پشتیبانی شود.
